باغ گودول: تفاوت میان نسخه‌ها

سازه های آبی موجود در این مزرعه که هنوز هم به حیات خود ادامه میدهد از چند حلقه چاه تشکیل شده است که با نظم هندسی خاصی در کنار هم قرار گرفته اند.

با  بستن یک دلو به گردن چهارپا (غالبا از گاو استفاده کرده اند) و حرکت دادن گاو در امتداد مسیری معین آب را از چاه بالا می کشیدند .

با حرکت گاو به سمت چاه و دقیقا زمانی که پاهای گاو به لبه حوض برخورد میکرد  دلو در چاه می افتاد به این لبه از حوضها دس گو (دست گاو) گفته می شد.

جهت سهولت حرکت حیوان مسیر برگشت به صورت شیبدار اجرا میشد و غالبا سقفی بر روی این مسیر ساخته میشد تا هم حیوان و هم فردی حیوان را هدایت می کرد از گزند آفتاب در امان بمانند. این حوضچه ها علاوه بر تامین آب مصرفی در مزرعه، آب شرب ساکنان محله را هم تامین می کرد. با آب گیری حوضچه های باغ گودول قنات به مسیر خود ادامه می‌دهد و به گاوچاه کنار [[حمام کرناسیون]] رسیده و آن را پرآب می کند. آب در حوضچه های کنار ورودی حمام انبار شده و سپس آب با لوله های تنبوشه ای به مخازن آب سرد که از بام حمام قابل رویت است منتقل می شود. <ref>{{یادکرد وب |نویسنده = گیتی فروز|نشانی=http://dezpars.ir/?p=2275 |عنوان=بوستان باغ گودول دزفول | ناشر =سایت دزپارس |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref>