نمایش مبدأ برای گند

{{واژه ساز | واژه=    گُند

| معنی = بیضه و خایه مرد.


| فونتیک = gond
 
 
|اصطلاح = «گند چُکی» /gond çoki/ به معنای جسارت به کار می رود.
* «گنداش باد دارن» /gondāş bād dāren/ به معنای غرور بیجا و زیادی داشتن است.
* گندو /gondü/ کنایه از نو بودن چیزی است.
 

| شعر =

{{شعر}}{{ب| هر کسی سی نون شو تیه اش الا همساشه|ا سر شو تا سحر دسش سر گنداشه}}{{پایان شعر}}
  {{شعر}}{{ب|har kasé si nün-e şow tiáş alā hámsāşa| a sar-e şow tā saḥar daseş sar-e gondāşa}}{{پایان شعر}}

یعنی اگر کسی برای نان شب به همسایه اش امیدی داشته باشد تا صبح باید دست به خایه منتظر بماند.
|ضرب المثل = 
   
           
}}