گند
گُند /gond/ واژه ای است به معنای بیضه و خایه مرد.
اصطلاحات
- «گند چُکی» /gond çoki/ به معنای جسارت به کار می رود.
- «گنداش باد دارن» /gondāş bād dāren/ به معنای غرور بیجا و زیادی داشتن است.
- گندو /gondü/ کنایه از نو بودن چیزی است.
اشعار
هر کسی سی نون شو تیه اش الا همساشه ا سر شو تا سحر دسش سر گنداشه
har kasé si nün-e şow tiáş alā hámsāşa | a sar-e şow tā saḥar daseş sar-e gondāşa |
یعنی اگر کسی برای نان شب به همسایه اش امیدی داشته باشد تا صبح باید دست به خایه منتظر بماند.