فیق

    از دزفول ویکی

    فیق /féq/ واژه ای است به معنای ساز بادی از جنس نی. در مجاورت گره یک قاب نی، پره ای تعبیه می کنند و به هنگام دمیدن هوا در آن صدای بوق مانندی می دهد.[۱] از کلمه فاق ماخوذ است.


    اصطلاحات

    • کنایه از لاغر بودن کسی است.

    پانویس

    1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.