بیو بریمش: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۴۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۲
خط ۱۳: خط ۱۳:




==متن ترانه==
==متن ترانه اصلی==
در گذر سال ها برخی ابیات به این ترانه توسط افراد ناشناسی اضافه شده است فلذا متن اصلی شعر مشخص نیست. اما با توجه به فضای آن که اندکی محزون است و تم پایان مراسم عروسی را دارد می توان قسمت هایی از ابیات را که در مورد عروسی هستند به عنوان متن اصلی ترانه در نظر گرفت.
 
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|بیُو بَرِیمِش بیُو بَرِیمِش تا نَکَنده چارِشَه
{{ب|بیو بَرَيْمِشْ بِيو بريمِشِ تا کُنارا مومه زَد
|
|
جورابِ ساقَه بُلَندِی عَوَضِه دُلاقِشَه}}
هَمَُموْنْ دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد}}
{{ب|
{{ب|
biow barémeş biow barémeş tā nakanda çāreş-a
hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard
|
|
jurāb-e sāqa bolánd-é avaz-e dollāqesh-a
biow barémeş biow barémeş tā konārā mümazád
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا تا چادرش را از سرش نکنده ببریمش (منظور آوردن عروس در شب عروسی است) چون به جای [[دلاق]] (شلوار)، جوراب ساقه بلند به پا دارد.
'''معنی''': بیا او را تا درختان [[کنار]] ''مومه زد'' /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه ما چسبیده باشد.




{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|ار خدا نصرت دهه عروسه آروم حوشم
{{ب|حُوشومَه رشو کنم، اُتاقُمَه، کنم فَرش
|
|
ورقه طلا گرم بر سر سمب کوشم}}
مِهمونی گِرُفتُمَه سمووَر زنم تَش}}
{{ب|  
{{ب|
ár xodā nosrat dahá árüs-a ārom ḥowşom
méhmün-é geroftoma samowvara zanom taş
|
|
varaq-é telā gerom bár sar-e somb-e kowşom
ḥowşom-a raşow konom otāqom-a konom farş
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': اگر خدا توفیق دهد و عروسم را به خانه بیاورم، پاشنه کفشم را طلا می گیرم!
'''معنی''': حیاط خانه را آب پاشی کنم و فرشی در اتاقم بیاندازم. سماور را هم آتش کنم که مهمان دارم.
 




خط ۵۳: خط ۵۶:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|حُوشومَه رشو کنم، اُتاقُمَه، کنم فَرش
{{ب|پُلَ بندی پُل بندی، پِیِ مَفتیلا طِلا
|
هَر کُجا دووما گُذَردَه، مُشَلا نُومِ خُدا}}
{{ب|
hár kojā dümā gozárda moşalā nüm-e xodā|
powla bándé powla bándé pé-ye máftilā telā
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': پل را با مفتولهای طلایی ببندید (گویا مربوط به زمانی است که بخش میانی پل قدیم هنوز ویرانه بوده است) . از هر جا که داماد بگذرد ماشاء الله بگویید.
 
 
 
 
==ابیات الحاقی==
این ابیات با توجه به واژگان جدیدتر و لحن طنزآمیز گویا بعدها به ترانه اصلی اضافه شده اند تا ترانه بیشتر مناسب حال مراسم عروسی باشند:
 
{{شعر}}
{{ب|بیُو بَرِیمِش بیُو بَرِیمِش تا نَکَنده چارِشَه
|
|
مِهمونی گِرُفتُمَه سمووَر زنم تَش}}
جورابِ ساقَه بُلَندِی عَوَضِه دُلاقِشَه}}
{{ب|
{{ب|
méhmüngeroftoma samowvara zanom taş
biow barémeş biow barémeş tā nakanda çāreş-a
|
jurāb-e sāqa bolándavaz-e dollāqesh-a
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا تا چادرش را از سرش نکنده ببریمش (منظور آوردن عروس در شب عروسی است) چون به جای [[دلاق]] (شلوار)، جوراب ساقه بلند به پا دارد.
 
 
{{شعر}}
{{ب|ار خدا نصرت دهه عروسه آروم حوشم
|
ورقه طلا گرم بر سر سمب کوشم}}
{{ب|
ár xodā nosrat dahá árüs-a ārom ḥowşom
|
|
ḥowşom-a raşow konom otāqom-a konom farş
varaq-é telā gerom bár sar-e somb-e kowşom
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': حیاط خانه را آب پاشی کنم و فرشی در اتاقم بیاندازم. سماور را هم آتش کنم که مهمان دارم.
'''معنی''': اگر خدا توفیق دهد و عروسم را به خانه بیاورم، پاشنه کفشم را طلا می گیرم!
 




خط ۷۸: خط ۱۱۲:




{{شعر}}
{{ب|پُلَ بندی پُل بندی، پِیِ مَفتیلا طِلا
|
هَر کُجا دووما گُذَردَه، مُشَلا نُومِ خُدا}}
{{ب|
hár kojā dümā gozárda moşalā nüm-e xodā|
powla bándé powla bándé pé-ye máftilā telā
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': پل را با مفتولهای طلایی ببندید (گویا مربوط به زمانی است که بخش میانی پل قدیم هنوز ویرانه بوده است) . از هر جا که داماد بگذرد ماشاء الله بگویید.




خط ۱۰۰: خط ۱۲۴:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': دو تا برادر دارم که مثل یخدان مکنزی سرد و بی رمق هستند. سرشان را بر میدارم و حریر فرنگی می پوشم. (منظور این است که تهدید را به فرصت تبدیل می کنم!)
'''معنی''': دو تا برادر دارم که مثل یخدان مکنزی سرد و بی رمق هستند. سرشان را بر میدارم و حریر فرنگی می پوشم. (منظور این است که تهدید را به فرصت تبدیل می کنم!)
{{شعر}}
{{ب|بیو بَرَيْمِشْ بِيو بريمِشِ تا کُنارا مومه زَد
|
هَمَُموْنْ دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد}}
{{ب|
hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard
|
biow barémeş biow barémeş tā konārā mümazád
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا او را تا درختان [[کنار]] ''مومه زد'' /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه ما چسبیده باشد.






[[رده:موسیقی محلی دزفول]]
[[رده:موسیقی محلی دزفول]]