سبزقبا: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۲°۲۳′۰۷″شمالی ۴۸°۲۴′۰۲″شرقی / ۳۲٫۳۸۵۲۳۶۳۴۰۱۴۹۵۳°شمالی ۴۸٫۴۰۰۵۴۶۹۱۱۲۹۶۰۲°شرقی / 32.38523634014953; 48.40054691129602
از دزفول ویکی
جز (Amin صفحهٔ سوزقبا را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به سبزقبا که تغییرمسیر بود منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{coord|32.38523634014953|48.40054691129602|type:landmark|display=title}}
{{جعبه اطلاعات امامزاده
{{جعبه اطلاعات امامزاده
  | نام          = آرامگاه امامزاده سبزقبا
  | نام          = آرامگاه امامزاده سبزقبا
خط ۱۸: خط ۲۰:
  | طول عمر      =
  | طول عمر      =
}}
}}
'''سوزقبا''' (sowzqabaa) یا سبزقبا آٰرامگاهی است منسوب به امامزاده محمد بن موسی کاظم مشهور به سبزقبا که در مرکز شهر در نزدیکی [[چهارراه سیمتری]] واقع شده است. این آرامگاه از مشهورترین مراکز زیارتی دزفول محسوب می شود.
{{مکان روی نقشه دزفول
|عرض‌جغرافیایی = 32.38523634014953
|طول‌جغرافیایی = 48.40054691129602
|اندازه‌تصویر = 320
}}
'''سبزقبا''' یا '''آقا سوزقبا''' /āqā sowzqabā/ آرامگاهی است منسوب به امامزاده محمد بن موسی کاظم مشهور به سبزقبا که در مرکز شهر در نزدیکی [[چهارراه سیمتری]] واقع شده است. این آرامگاه از مشهورترین مراکز زیارتی دزفول محسوب می شود.


== زندگی نامه و درگذشت ==
== زندگی نامه و درگذشت ==
از محدث کبیر سید نعمت الله جزایری در کتاب المجموعه، قریب این مضمون نقل است که سید محمد سبزقبا در زمان هارون رشید عباسی بوده و از فرزندان موسی کاظم امام هفتم شیعیان و برادر تنی امام رضا است که بر اثر ظلم و جور خاندان  عباسی و به قصد تبلیغ افکار پدر و ترویج امامت برادرش از مدینه خارج شد و پس از گذشتن از بیابان های بی آب و علف و سوزان شبه جزیره عربستان از بصره به خرمشهر و از آنجا به اهواز و سپس وارد شهر دزفول شده است.ایشان میهمان زنی به نام «زبیده خاتون» می شود که فرزند مریضی دارد. (صاحب همین خانه است که محل قبر اوست) و می بیند او به درب خانه ایستاده و می گوید خدایا به حق صاحب روز غدیر مریض مرا شفا بده. سید محمد هنگامی که مشاهده می کند که این زن شیعه است از او تقاضای پناهندگی می کند و زبیده به او پناه می دهد.اتفاقا دختری در خانه دارد که مریض است فرزند این زن به واسطه کرامت سید شفا پیدا می کند زبیده خاتون از سید درخواست ماندن و اقامت می کند و حضرت سبزقبا(علیه السلام) پذیرفته و بعد از سه روز که میهمان آن زن بود، به شغل سقایت مشغول شد و با مشک از رودخانه برای مردم آب می آورد و هر مریضی که از دست با برکت این سید شریف و عالم جلیل القدر آب می نوشید فوراً شفا می یافت.چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز بر تن می کرد او را سبزقبا می گفتند. اما بعد از گذشت شش ماه اجل مهلت نداده و در حالی که تنها ۱۹ بهار از عمر آن بزرگوار می گذرد ایشان وفات می یابند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|نشانی=http://www.emamzadegan.ir/emamzadehbank/show-23154.aspx|عنوان=آستان مقدس امامزاده سیدمحمد سبزقبا (علیه السلام) ـ دزفول}}</ref>
از محدث کبیر سید نعمت الله جزایری در کتاب المجموعه، قریب این مضمون نقل است که سید محمد سبزقبا در زمان هارون رشید عباسی بوده و از فرزندان موسی کاظم امام هفتم شیعیان و برادر تنی امام رضا است که بر اثر ظلم و جور خاندان  عباسی و به قصد تبلیغ افکار پدر و ترویج امامت برادرش از مدینه خارج شد و پس از گذشتن از بیابان های بی آب و علف و سوزان شبه جزیره عربستان از بصره به خرمشهر و از آنجا به اهواز و سپس وارد شهر دزفول شده است.ایشان میهمان زنی به نام «زبیده خاتون» می شود که فرزند مریضی دارد. (صاحب همین خانه است که محل قبر اوست) و می بیند او به درب خانه ایستاده و می گوید خدایا به حق صاحب روز غدیر مریض مرا شفا بده. سید محمد هنگامی که مشاهده می کند که این زن شیعه است از او تقاضای پناهندگی می کند و زبیده به او پناه می دهد.اتفاقا دختری در خانه دارد که مریض است فرزند این زن به واسطه کرامت سید شفا پیدا می کند زبیده خاتون از سید درخواست ماندن و اقامت می کند و حضرت سبزقبا(علیه السلام) پذیرفته و بعد از سه روز که میهمان آن زن بود، به شغل سقایت مشغول شد و با مشک از رودخانه برای مردم آب می آورد و هر مریضی که از دست با برکت این سید شریف و عالم جلیل القدر آب می نوشید فوراً شفا می یافت.چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز بر تن می کرد او را سبزقبا می گفتند. اما بعد از گذشت شش ماه اجل مهلت نداده و در حالی که تنها نوزده بهار از عمر آن بزرگوار می گذرد ایشان وفات می یابند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|نشانی=http://www.emamzadegan.ir/emamzadehbank/show-23154.aspx|عنوان=آستان مقدس امامزاده سیدمحمد سبزقبا (علیه السلام) ـ دزفول}}</ref>
 
[[سید عبدالله داعی دزفولی]] درتذكرة الاخيار مي نويسد: از ديگر بقاع الخيري كه در محوطه ي ولايت واقع شده السيّدالمعظّم ذريّه طيّبة باقيةآل عبا. سيّدمحمّد مشهور به سبز قبا كه در محلّه [[لب خندق]] از محلّات [[حیدرخونه|حيدرخانه]] دزفول واقع شده است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= |نام= |کتاب=نگاهي گذرا به بعضي از بقاع متبرّكه استان خوزستان | ناشر= اداره كل اوقات وامور خيّريه خوزستان |سال= |مکان= |شابک=}}</ref>
 
 
 




== پانویس ==
== پانویس ==
[[رده:مکان ها]]
[[رده:زیارتگاه ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۱۹


آرامگاه امامزاده سبزقبا
Sabzeghaba.jpg
آرامگاه محمد بن موسی کاظم
نامآرامگاه امامزاده سبزقبا
کنیهسبزقبا
پدرامام موسی کاظم
سبزقبا بر دزفول واقع شده‌است
سبزقبا
مکان سبزقبا روی نقشه دزفول

سبزقبا یا آقا سوزقبا /āqā sowzqabā/ آرامگاهی است منسوب به امامزاده محمد بن موسی کاظم مشهور به سبزقبا که در مرکز شهر در نزدیکی چهارراه سیمتری واقع شده است. این آرامگاه از مشهورترین مراکز زیارتی دزفول محسوب می شود.

زندگی نامه و درگذشت

از محدث کبیر سید نعمت الله جزایری در کتاب المجموعه، قریب این مضمون نقل است که سید محمد سبزقبا در زمان هارون رشید عباسی بوده و از فرزندان موسی کاظم امام هفتم شیعیان و برادر تنی امام رضا است که بر اثر ظلم و جور خاندان عباسی و به قصد تبلیغ افکار پدر و ترویج امامت برادرش از مدینه خارج شد و پس از گذشتن از بیابان های بی آب و علف و سوزان شبه جزیره عربستان از بصره به خرمشهر و از آنجا به اهواز و سپس وارد شهر دزفول شده است.ایشان میهمان زنی به نام «زبیده خاتون» می شود که فرزند مریضی دارد. (صاحب همین خانه است که محل قبر اوست) و می بیند او به درب خانه ایستاده و می گوید خدایا به حق صاحب روز غدیر مریض مرا شفا بده. سید محمد هنگامی که مشاهده می کند که این زن شیعه است از او تقاضای پناهندگی می کند و زبیده به او پناه می دهد.اتفاقا دختری در خانه دارد که مریض است فرزند این زن به واسطه کرامت سید شفا پیدا می کند زبیده خاتون از سید درخواست ماندن و اقامت می کند و حضرت سبزقبا(علیه السلام) پذیرفته و بعد از سه روز که میهمان آن زن بود، به شغل سقایت مشغول شد و با مشک از رودخانه برای مردم آب می آورد و هر مریضی که از دست با برکت این سید شریف و عالم جلیل القدر آب می نوشید فوراً شفا می یافت.چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز بر تن می کرد او را سبزقبا می گفتند. اما بعد از گذشت شش ماه اجل مهلت نداده و در حالی که تنها نوزده بهار از عمر آن بزرگوار می گذرد ایشان وفات می یابند.[۱]

سید عبدالله داعی دزفولی درتذكرة الاخيار مي نويسد: از ديگر بقاع الخيري كه در محوطه ي ولايت واقع شده السيّدالمعظّم ذريّه طيّبة باقيةآل عبا. سيّدمحمّد مشهور به سبز قبا كه در محلّه لب خندق از محلّات حيدرخانه دزفول واقع شده است.[۲]



پانویس

  1. «آستان مقدس امامزاده سیدمحمد سبزقبا (علیه السلام) ـ دزفول».
  2. نگاهي گذرا به بعضي از بقاع متبرّكه استان خوزستان. اداره كل اوقات وامور خيّريه خوزستان.