پند پلکه

از دزفول ویکی

پند پلکه /pend-e pelka/ واژه ای است به معنای انتهای کلاف نخی.[۱] «پند پلقه» /pend-e pelka/ یا «پند پلیق» /pend-e peléq/ هم گفته می شود.


اصطلاحات

  • پلکه یعنی کلاف نخی به صورت مخروط که جهت دوخت و بافت روی گیوه مورد استفاده قرار می گیرد. هنگامی که زنی گیوه بافی می کرد و به آخر پلکه می رسید می گفت امروز پند پلکه را درآوردم. «پند پلکه درآوردن» کنایه است از اینکه به عمق یک مطلب دست یافتم.

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.