پرش به محتوا

بیو بریمش: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۰۰۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا تا چادرش را از سرش نکنده ببریمش (منظور آوردن عروس در شب عروسی است) چون به جای [[دلاق]] (شلوار)، جوراب ساقه بلند به پا دارد.


{{شعر}}
{{ب|ار خدا نصرت دهه عروسه آروم حوشم
|
ورقه طلا گرم بر سر سمب کوشم}}
{{ب|
ár xodā nosrat dahá árüs-a ārom ḥowşom
|
varaq-é telā gerom bár sar-e somb-e kowşom
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': اگر خدا توفیق دهد و عروسم را به خانه بیاورم، پاشنه کفشم را طلا می گیرم!


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۳۳: خط ۴۶:
jüm-é dümā-na to doxti zāndieş dokm-é telā|
jüm-é dümā-na to doxti zāndieş dokm-é telā|
mār-e dümā mār-e dümā dast nabina balā
mār-e dümā mār-e dümā dast nabina balā
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': دستت بلا نبیند ای مادر داماد که پیراهن داماد را با دکمه طلایی دوختی.




خط ۴۸: خط ۶۱:
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': حیاط خانه را آب پاشی کنم و فرشی در اتاقم بیاندازم. سماور را هم آتش کنم که مهمان دارم.




خط ۵۳: خط ۶۷:
{{ب|هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون
{{ب|هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون
|
|
هَمنه خَرج تو کردمْ سَر قِباٰله ی حَمُوم}}
هَمنه خَرج تو کردم سَر قِباٰله ی حَمُوم}}
{{ب|
{{ب|
hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün
hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün
|
|
hamana xárj-e to kowrdom sar-e qábāl-é ḥamüm
hama-na xárj-e to kowrdom sar-e qábāl-é ḥamüm
 
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': هر چیزی که دارم مال توست هیچ تردیدی ندارم چرا که دیگر همه اموالم را بابت مخارج حمام عروسی خرج کردم (در واقع دیگر چیزی ندارم!).




خط ۷۲: خط ۸۶:
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': پل را با مفتولهای طلایی ببندید (گویا مربوط به زمانی است که بخش میانی پل قدیم هنوز ویرانه بوده است) . از هر جا که داماد بگذرد ماشاء الله بگویید.




خط ۸۱: خط ۹۶:
sareşün-a várdārom puşom ḥarir farāngi|
sareşün-a várdārom puşom ḥarir farāngi|
do berār dārom xodom do yaxdün-e makánzi
do berār dārom xodom do yaxdün-e makánzi
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': دو تا برادر دارم که مثل یخدان مکنزی سرد و بی رمق هستند. سرشان را بر میدارم و حریر فرنگی می پوشم. (منظور این است که تهدید را به فرصت تبدیل می کنم!)




خط ۹۶: خط ۱۱۱:
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا او را تا درختان کنار مومه زد (امامزاده محمد بن زید) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه مانچسبیده باشد.






[[رده:موسیقی محلی دزفول]]
[[رده:موسیقی محلی دزفول]]