نسخهٔ تاریخ ۲۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۳ توسط Amin(بحث | مشارکت‌ها)(صفحه‌ای تازه حاوی «{{واژه ساز کتاب نجاتعلی | واژه= شِبرو | معنی = چرمی که با آن کفش می دوزند و هنگام راه رفتن صدا می کند. | ضح = چرم مخصوصی که جهت راه رفتن در شب به کار می بردند تا دیگران از راه رفتن شخص با خبر شوند. | معنی دوم = | فونتیک = şebrow | ماضی = | مضارع = |اصطلاح =...» ایجاد کرد)
شِبرو /şebrow/ واژه ای است به معنای چرمی که با آن کفش می دوزند و هنگام راه رفتن صدا می کند.[۱]
چرم مخصوصی که جهت راه رفتن در شب به کار می بردند تا دیگران از راه رفتن شخص با خبر شوند.
پانویس
↑نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.