پَندُوِسّن واژه ای است (pandowessan) مصدری به معنای ورم کردن و آماسیدن.

کاربرد

در ترانه پندووا که در عروسی ها و شادی می خوانند، خوانده می ش.د:

لم لووا گل شمسواهر که نتره بینمون پَندُوا

صرف فعل

تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد: