مارضایی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۳۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
مارضایی نوعی خاص از مرثیه خوانی با سوز و گداز است که معمولا در مراسم عزاداری یا ختم و تدفین اجرا می شود. این گوشه از لحاظ موسیقایی به شور عربی شباهت بسیاری دارد. از مارضایی خوانان مشهور می توان به [[حجت لره|حجت نصرالهی]] معروف به حجت لره اشاره کرد.
'''مارضایی''' یا '''مارضویی''' /mārazow'i/ نوعی خاص از مرثیه خوانی با سوز و گداز است که معمولا در مراسم عزاداری یا ختم و تدفین اجرا می شود. این لحن مطابق با شور عرب در موسیقی ایران و مقام صبا در موسیقی عربی می‌باشد که با تأکیداتی صوتی شکل و شمایل محلی به خود گرفته است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= https://www.namasha.com/v/RlDkb1qd|عنوان= پژوهشی در دعاخوانی سنتی دزفول توسط متین رضوانی پور، اجرای دعای فرج در لحن مارضایی توسط ملاعبد محمدتهرانی نژاد  | ناشر = نماشا|تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref> سنت مارضایی خوانی مختص دزفول نیست و در میان شهرهای اطراف و همچنین لرها هم رایج است.
 
واژه «مارضایی» به معنای ''منسوب به مادر رضا'' است که شاید یادآور مویه های غمگین زنی بر مزار فرزند جوانش است.
 
==مارضایی خوانان==
از مارضایی خوانان مشهور می توان به [[حجت لره|حجت نصرالهی]] معروف به حجت لره و اسماعیل نصراللهی اشاره کرد.  
 
[[مانده|مانده میوه چی]] خواننده معروف دزفولی نیز در اوایل انقلاب یک کاست به نام «جوانی و پیری» به سبک مارضایی ارائه کرده است.
 
==پانویس==
 
[[رده:واژگان دزفولی]]
[[رده:رسوم دزفولی]]
[[رده:فرهنگ دزفولی]]