فگر واژه ای است (feger) به معنای بدبیاری ولی عموما به معنای زشت و نامطلوب هم به کار می رود. فگر گرفتنی است مثلا فلانی را فگر گرفته یعنی این که در کارهایش بدشانسی می آورد.

اصطلاحات

  • «فگری» به معنای چیز یا فرد بد است. ممکن است در اصطلاح خودمانی هم در مقام تحقیر و تحبیب مخاطب به کار رود مثلا فگری! نواسکی ای کاره کنی به معنای نباید این کارو می کردی.
  • «فگر بسه» /feger bása/ به معنای فگر بسته. یعنی کاری که گره خورده و انجام شدنی نیست.[۱]
  • «فگر قشه» به معنای بسیار فگر. ترکیبی از فگر و قشه.

پانویس

  1. «فِگِرِ بَسَه».