فلچ /felç/ واژه ای است به معنای کمی مدفوع که در اثر اسهال خارج شود.[۱] «فلق» /felq/ هم گفته می شود.


اصطلاحات

  • دو مصدر از این واژه ساخته شده است:

۱- «فلچسن» /felçessan/ به معنای دفع شدن سریع.

۲- «فلچنیدن» /felçenidan/ به معنای خروج مدفپع نرم از مخرج.

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.