محله سوکیون /sowkiün/ یا ساکیان به معنای «ساکی ها» در محدوده ی غربی حیدرخانه بین محله ی لب خندق و محله کت کتون قرار گرفته است. ساکیان را تیره ای از ایل بیرالوند می دانند که اگر چه به زبان لری صحبت کرده اند ولی در اصل لر نبوده اند و در کوههای شمالی اطراف دزفول هم منطقه و کوهی به نام ساکی وجود دارد که شاید آنها هم تیره ای از این طایفه باشند.[۱] مسجد ساکیان از مهمترین بناهای این محله محسوب می شود.

خاندان ساکیان دزفول

«ساکیان» گروهی از مردمان هستند که در مناطقی در ایران،‌ عراق و ترکیه پراکنده هستند. جد ساکیان حاکم فارس بوده است که پس از شکست از حکومت مرکزی فرار می کند و وابستگان و خویشاوندان او در منطقه پراکنده می شوند. ساکی های دزفول در دوران فتحعلی شاه قاجار از لرستان مهاجرت کرده و در این شهر ساکن شده اند. خانواده های شیخی، ساکیان و ساکیانی نیز از همین دود مان هستند. حکایتی هست که گله شاهزاده احمد را سربازان ساکی به غارت می برند و او آنها را نفرین میکند و می گوید: کم نباشید جمع هم نباشید.[۲]


پانویس

  1. «محله سوکیون(ساکیها)». دزفول شهر من.
  2. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.