دون زیه /dün zéya/ واژه ای است به معنای دانه زده که اصطلاحاً به گوسفندی گفته می شود که از خوردن زیاد گندم بمیرد.[۱]

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.