دست رزون: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''دست رَزون''' یا '''دس رَزون''' /dás razün/ که به آن '''حنابندون''' /ḥanābándün/ هم گفته می...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==شیوه متداول== | ==شیوه متداول== | ||
معمولاً حنا را از شب قبل در تشت و لگن [[ششتن|می خیسانند]] و آن را با تورهای سبز و پولک تزیین می کنند. شب حنابندان داماد را بر تشکی می نشانند و کف دست و پای او را حنا می بندند و با پارچه ای سبز می بندند. | معمولاً حنا را از شب قبل در تشت و لگن [[ششتن|می خیسانند]] و آن را با تورهای سبز و پولک تزیین می کنند. شب حنابندان داماد را بر تشکی می نشانند و کف دست و پای او را حنا می بندند و با پارچه ای سبز می بندند. | ||
دختران دم بخت نیز باقی مانده حنای عروسی را به نیت خوش یمنی به دست و پای خود می زنند. | |||
{{رسوم عروسی دزفولی}} | {{رسوم عروسی دزفولی}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۱
دست رَزون یا دس رَزون /dás razün/ که به آن حنابندون /ḥanābándün/ هم گفته می شود یکی از رسوم عروسی در دزفول است. این مراسم که شب قبل از دعوت و پس از اجرای جهاز برون برگزار می شود، دست و پای داماد را حنا می بندند یا اصطلاحا می رزند.
شیوه متداول
معمولاً حنا را از شب قبل در تشت و لگن می خیسانند و آن را با تورهای سبز و پولک تزیین می کنند. شب حنابندان داماد را بر تشکی می نشانند و کف دست و پای او را حنا می بندند و با پارچه ای سبز می بندند. دختران دم بخت نیز باقی مانده حنای عروسی را به نیت خوش یمنی به دست و پای خود می زنند.