الولن // واژه ای است به معنای لالایی که در ابتدای هر اُلّه خوانده می شود. در گذشته مرگ و میر اطفال بسیار زیاد بوده است. مادران با توسل به ائمه و خدا و دعا کردن جان بچه ها را حفظ می کردند. اله مجموعه ای از دعاهای مادران بود که با صوتی بسیار دلنشین برای کوداکان می خواندند و با فرکانس آرام صوت بچه می خوابید.[۱]

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.