اشکسن /eşkásan/ واژه ای است مصدری، به معنای شکستن، شکسته شدن. این فعل هم لازم است و هم متعدی. صفت مفعولی آن بصورت اشکسه /eşkásá/ بیان می شود.


صرف فعل

تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد: