گند

گُند /gond/ واژه ای است به معنای بیضه و خایه مرد.

اصطلاحات

• «گند چُکی» /gond çoki/ به معنای جسارت به کار می رود.
• «گنداش باد دارن» /gondāş bād dāren/ به معنای غرور بیجا و زیادی داشتن است.
• گندو /gondü/ کنایه از نو بودن چیزی است.

اشعار

• هر کسی سی نون شو تیه اش الا همساشه

  ا سر شو تا سحر دسش سر گنداشه

har kasé si nün-e şow tiáş alā hámsāşa

a sar-e şow tā saḥar daseş sar-e gondāşa

یعنی اگر کسی برای نان شب به همسایه اش امیدی داشته باشد تا صبح باید دست به خایه منتظر بماند.