۲٬۵۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==نامگذاری== | ==نامگذاری== | ||
«چول» کلمه ای ترکی و به معنی صحرا و بیابان است. «فرهنگ جهانگیری» چول را جای خالی از آدم معرفی کرده است. چون این محله در گذشته های دور منتهی الیه وآخر قسمت شرقی شهر بود اهالی دهات شرقی و جنوبی از آنجا خانه هایی خریده بودند که برای مراوده و فروش فراورده های دامی و نیز خرید مایحتاج خود از شهر پاتوق و محلی برای سکونت موقت خود داشته باشند. نمونه هایی از این منازل خانه های [[کانظر]]، [[کاوسمی]] و [[مشهدی جعفر قلی]]، [[کاید بنه حسین کلولی]] بود که طبعا بیشتر ایام این منازل خالی از سکنه و این محله نسبت به سایر محله ها ی مرکزی شهر خیلی خلوت بود و از این جهت چولیون نام گرفت.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://dezfeeli.blogfa.com/post/4 |عنوان= چولیون| ناشر = وبلاگ دزفیلی|تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref> | «چول» کلمه ای ترکی و به معنی صحرا و بیابان است. «فرهنگ جهانگیری» چول را جای خالی از آدم معرفی کرده است. چون این محله در گذشته های دور منتهی الیه وآخر قسمت شرقی شهر بود اهالی دهات شرقی و جنوبی از آنجا خانه هایی خریده بودند که برای مراوده و فروش فراورده های دامی و نیز خرید مایحتاج خود از شهر پاتوق و محلی برای سکونت موقت خود داشته باشند. نمونه هایی از این منازل خانه های [[کانظر]]، [[کاوسمی]] و [[مشهدی جعفر قلی]]، [[کاید بنه حسین کلولی]] بود که طبعا بیشتر ایام این منازل خالی از سکنه و این محله نسبت به سایر محله ها ی مرکزی شهر خیلی خلوت بود و از این جهت چولیون نام گرفت.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://dezfeeli.blogfa.com/post/4 |عنوان= چولیون| ناشر = وبلاگ دزفیلی|تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref> | ||
در روایتی دیگر دلیل خالی بودن این محله شیوع بیماری همه گیر وبا در این منطقه و کوچ ساکنان آن ذکر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نجاتعلی |نام= نصراله|کتاب= فرهنگ زبان و گویش دزفولی| ناشر= |سال= |مکان= |شابک=}}</ref> | |||
== بناها و آثار تاریخی == | == بناها و آثار تاریخی == |