دیزُم /dézom/ واژه ای است به معنای زشتی و خرابی.[۱] به فرد کار خراب کن «دیزم کار» گفته می شود.

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.