تنوره /tanura/ واژه ای است به معنای استوانه ای فلزی و دو سر سوراخ که جهت روشن کردن روی ذغال قرار می دهند. از تنور گرفته شده است.[۱]

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.