اُسوندن /osondan/ واژه ای است مصدری، به معنای ستاندن؛ اخذ کردن.

گونه دیگر صرف ماضی

شکل گذشته این مصدر که با بن ماضی اسوند osond ساخته می شود در برخی گونه های دزفولی قدیم به صورت بیقاعده با بن ماضی اوس os صرف می شود. در این حالت فعل از مصدر اسین ساخته شده که به همین معناست. مثلا ماضی ساده اول شخص مفرد را که اسوندُم می شود به صورت اُسم osám به کار می برند. در هر صورت هر دو شکل صحیح هستند.

اصطلاحات

  • زونه اسوندن /züna osondan/ یعنی زن گرفتن.


صرف فعل

تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد: