بوریه

بوریه /boria/ واژه ای است به معنای بوریا یا حصیر و آن زیراندازی است که از الیاف گیاهی مانند نی و یا پیش خرما می بافند.

در زمان قدیم مساجد را با بوریا فرش می کردند. خانواده های ثروتمند نیز بوریا را زیر قالی دستباف می انداختند تا قالی صدمه نبیند. از طرف دیگر چون خانه های قدیمی با گل و خشت ساخته شده بود مارهای فراوانی در گوشه و کنار خانه زندگی میکردند اما وجود نی و بوریا باعث می شد تا مارها از خانه دوری کنند چون مارها از نی خوششان نمی آید.

اصطلاحات

• بوریه بِسّن /borya bessan/ به معنای حصیر انداختن کنایه از کار خیر انجام دادن است.

ادبیات

• بوریه در شعری قدیمی که کودکان می خواندند، این چنین آمده است:

کاسکی مو مرغی بیدمه		تا ور خدا پریدمه
kāské mo morġ-é bidomé		tā var xodā peridomé

معنی: کاشکی پرنده ای بودم و تا پیش خدا پرواز می کردم.

بوریه به مسجد بسمه		خونه خدانه دیدمه
boria be másjed bessomé		xüné xodā-na didomé

معنی: بوریا در مسجد می انداختم و خانه خدا را می دیدم.