مسجد دروازه

مسجد دروازه بنایی مربوط به اواخر دوره قاجار است که در خیابان طالقانی غربی، گذر اصلی محله قلعه و احمد کور واقع شده است. این بنا که به مسجد دروازه جلدوزون هم معروف بوده است، در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ به شماره ۸۳۸۸ در ردیف آثار ملی ایران ثبت شده است.

مسجد دروازه
نام	مسجد دروازه
اطلاعات اثر
نام‌های قدیمی	مسجد دروازه جلدوزون
نوع بنا	آجری
کاربری	مذهبی
کاربری کنونی	مسجد و عبادتگاه
دیرینگی	دوره قاجار
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت	۸۳۸۸
تاریخ ثبت ملی	۰۹ اردیبهشت ۱۳۸۲

این مسجد از حیث آجرهای لعابداری که دارد بسیار زیبا و ارزشمند است. در سال ۱۸۵۰ میلادی در زمان حضور موسیو چریکف در دزفول مسجد دروازه پابرجا بوده چرا که چریکف در مکتوبی به وجود این مسجد اشاره کرده است .

حوضخانه

حوضخانه ای که این مسجد در گذشته ها داشته وقفی بوده است. و نه تنها حوضخانه که دو باب مغازه نیز وقفی این مسجد است. البته محلی که در گذشته ها خوضخانه بوده و در آن زمان سقاها با مشک آن را پر از آب می کردند در حال حاضر به محل استقرار وضوخانه ی مسجد و محل طهارت نمازگزاران تبدیل شده است.

حوضخانه به منظور انجام وضو برای نماز و مغازه ها برای تامین مخارج مسجد وقف شده است و در وقف نامه آمده که مفازه ها تا مدت زمان یکصد سال با اختیار امام جماعت مسجد و پس از سپری شدن این زمان طبق صلاحدید زمان عمل گردد .

وقفنامه

نام و نسب کامل واقف در سند چنین قید شده است، حاج احمد ابن خواجه عبدالخان ابن خواجه کربلایی محمدباقر ابن خواجه حاج ملا حسین ابن خواجه حاج ملا عبدالخان ابن خواجه حاج ملا علیخان. آنچه از این جریان با خط نوشته بر روی کاشی ها درج شده این عبارت است :"عملکرده فی سنه 1296 بوصیت حاج حسین ابن حاج عبدالخان حوضخانه ساخته شده" که بر روی گلدسته ی مسجد خودنمایی کرده و خوشبختانه هم کاشی های این قسمت سالم هستند و هم خط نوشته واضح و قابل ملاحظه و خواندن است. لازم به ذکر است که کاشیکاری های مسجد و کتیبه ها، اثر دستان توانای استادکار و کاشی ساز ماهر حاج آقا چینی پرداز است.سر در کاشیکاری شده توسط هنرمندان کاشیکاردزفولی ،سال کاشیکاری و ترمیم بر سر در مشخص است.

وضعیت کنونی

این مسجد در حال حاضر تعطیل شده و امکان برگزاری نماز در آن وجود ندارد.