شیخ محمد کاظم بیگدلی

آقا شیخ محمدکاظم بیگدلی نجفی دزفولی فرزند شیخ محمدمهدی بن شیخ محمد کاظم بن شیخ محمدعلی بن آقا نجفی در سال ۱۲۸۹ شمسی در دزفول متولد شد.

محمدکاظم بیگدلی نجفی دزفولی
زادهٔ	۱۲۸۹ دزفول
درگذشت	۳۰ آبان ۱۳۷۵ دزفول
مدفن	مسجد پاسداران
پیشه	مجتهد

عالمی فاضل و زاهدی پارسا و فقیهی برجسته و مجتهدی متبحر بوده است. پدر ایشان از مفاخر حوزه های دزفول و از بزرگان علما و مجتهدین بنام خوزستان بوده است که در تربیت و تعلیم فرزندانش تلاشی پیگیر داشته است. وفاتش در ۳۰ آبان ۱۳۷۵ در سن ۸۹ سالگی در دزفول اتفاق افتاد. پیکر ایشان در مسجد پاسداران واقع در خیابان شریعتی به خاک سپرده شد.

تحصیلات

از همان ابتدا، با ذكاوت و هوش سر شار خود، مقدّمات را نزد پدر مكرّمش فرا گرفت. بعد از اتمام مقدّمات يكی پس از ديگری به كتاب‌های ديگر روی می‌آورد. ايشان علاوه بر اتمام مقدّمات نزد پدر، در نزد ديگر علمای بزرگ منطقه، تلّمذ كرد. آقا شيخ محمّد كاظم، ادبّيات عرب را نزد فقيهه و مجتهد وقت، اديب و دانشمند بزرگوار دزفول، مرحوم علامه آيت‌الله شيخ محمّد علی معزّی فرا گرفت. مرحوم معزّی يكی از اسائيد بزرگواری بود، كه بعدها به وی اجازه اجتهاد داد. شيخ بزرگوار، بعد از فرا گرفتن ادبیّات عرب، تفسير قرآن را نزد يكی از اساتيد بزرگوار دارالمؤمنين دزفول، مجتهدی وارسته و پارسايی بزرگ، مرحوم آيت‌الله آسیّد عبدالمهدی داعی(قاضی)، تلمّذ كرد. وی در طیّ اين مدّت هيچ گاه محضر درس والد معظم را ترك نكرد و از اين محضر پر فيض حداكثر استفاده را برد. دروس سطح، خارج، فقه و اصول را نزد جدً بزرگوارش و والد مكرّمش و مرحوم آيت‌الله‌العظمی آقا شيخ محمّد رضا معزّی به پايان رسانيد.

آقا شيخ محمّد كاظم بعدها برای تكميل دوره خارج فقه و اصول، دزفول را ترك گفت و راهی شهر مقدّس قم شد. در اين شهر مقدّس، در جوار حرم حضرت معصومه(س) از محضر درس مرحوم آيت‌الله‌العظمی حاج شيخ عبدالكريم حاثری يزدی مؤسس حوزه علميه قم، بهره‌مند شد.

شيخ بزرگوار، پس از رحلت آيت‌الله حاثری به شهر بروجرد هجرت كرد تا از محضر مبارك حضرت آيت‌الله‌العظمی حاج آقا حسين بروجردی(ره)، كسب فيض كند. آيت‌الله بروجردی در آن زمان زعامت عالقدر تشيع را عهده‌دار بودند. بعد از هجرت آيت‌الله بروجردی به قم، ايشان نيز بار ديگر، رهسپار قم شدند و در شهر مقدس قم نيز از محضر اين مرجع بزرگ استفاده كرد. آقا شيخ محمّد كاظم بيگدلی پس از اين كه تصيلات عاليه خود را در محضر آيات عظام و اساتيد بزرگوار جهان تشیّع تكميل كرد و به مدارج عاليه نايل شدند، به دزفول مراجعت و به اقامه امور شرعيه قيام كرد.

آثار و تالیفات

رساله عملیّه‌الهِدايه، مجمع‌المسائل كه در تاريخ ۱۳۵۰ به‌عنوان حاشيه‌ای بر عروة‌الوثقی تأليف شد(صراط‌العباد اين را كتاب در سال ۱۳۷۰ هجری شمسی به رشتهُ تحرير در آورد)، مناسك حج و يك سری تأليفات خطی منتشر نشده همچون، مسنونات‌الشرعيه، البحث فی‌العلم‌الاجمالی كه رساله‌ای فقهی است و حاشيه بر عروه‌الوثقی از تأليفات ايشان است..