عزیه
عزّیه /azziya'/ واژه ای است به معنای عزا. در مقام تعجب هم به صورت شبه جمله به کار می روند.[۱]
اصطلاحات
- «عزیه با» /azziya ba'/ خراب بشود همه چیز.
- «عزیه برون» /azziya barun'/ مراسمی است که در آن اگر دو نفر همزمان در فامیل فوت کنند خانواده متوفی اول با جمعی به دیدن خانواده متوفی دوم می رود و بالعکس.
- «عزیه گرمه» /azziya' gárma'/ کنایه از مشکلات فراوان.
- «عزه (عزیه) گرات» /azzé gerāt'/ یعنی مصیبت تو را بگیرد.
- «عزی مه» /azzéma'/ یعنی بالا انصافت.
- «عزیه منه» /azzémana'/ یعنی چه قدر بی انصافی.
- عزیه به طور کلی در محاورات زنان برای اشاره غیرمستقیم به آلت تناسلی - چه زن و چه مرد - و پرهیز از سخن گفتن رکیک هم بکار می رود.
پانویس
- ↑ نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.