کَل
کَل /kál/ واژه ای است به معنای کچل.[۱] این واژه معانی بسیار متفاوتی دارد که در جای خود استفاده می شوند.
معانی دیگر
- کسر یا ناقص.
- بازار مکاره.
- مرد سرآمد مردان محل.
- ظرف سفالی مخصوص آبشخور مرغان.
- اهمیت داشتن.
- محل فروش دام.
- خانه تخریب شده، خرابه.
- گاوی که همیشه فحل است.
- پازن که نوعی بز کوهی وحشی است.
- محل جمع آوری زباله های شهر یا روستا.
اصطلاحات
- «کل گرات» /kál gerāt/ نفرینی است به معنای الهی کچلی بگیری.
پانویس
- ↑ نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.