اومین

    از دزفول ویکی
    نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۸ توسط Amin (بحث | مشارکت‌ها)

    اومِّین واژه ای است (/ümméyan/) مصدری، به معنای آمدن.

    صرف فعل

    حالت دستوری آن بصورت بیو /biow/ برای مفرد و بیایه /biyaaé/ برای جمع استفاده می شود. نهی آن نیز به صورت مبیو /mabiow/ و مبیایه /mabiyaaé/ می باشد.

    حالت مضارع اخباری این فعل بی قاعده و بصورت میایم /miaayom/ ، میویی /miyoyi/ ، میایه /miyaaya/ و ... می باشد.

    تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد: