کت: تفاوت میان نسخه‌ها

از دزفول ویکی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
کت‌های دزفول در دل صخره‌های کنار رودخانه  که از جنس سنگ کنگلومرا تشکیل شده‌اند، حفر شده اند و در گذشته اغلب برای فرار از گرمای طاقت‌فرسای تابستان مورد استفاده مردم بوده‌اند. با وجودی که استان خوزستان یکی از گرم ترین استان های کشور است اما در شمال این استان یعنی شهرستان دزفول، عبور رودخانه [[دز]] از وسط این شهر، تفریحگاه های متنوعی برای فصول گرم سال فراهم کرده که آن را از سایر شهرهای این استان متمایز می کند. کته ها در گذشته با ابزارهای ساده مثل تیشه و کلنگ ساخته می شدند اما امروزه با ابزارهای برقی و مکانیکی کنده می شوند.
کت‌های دزفول در دل صخره‌های کنار رودخانه  که از جنس سنگ کنگلومرا تشکیل شده‌اند، حفر شده اند و در گذشته اغلب برای فرار از گرمای طاقت‌فرسای تابستان مورد استفاده مردم بوده‌اند. با وجودی که استان خوزستان یکی از گرم ترین استان های کشور است اما در شمال این استان یعنی شهرستان دزفول، عبور [[رودخانه دز]] از وسط این شهر، تفریحگاه های متنوعی برای فصول گرم سال فراهم کرده که آن را از سایر شهرهای این استان متمایز می کند. کته ها در گذشته با ابزارهای ساده مثل تیشه و کلنگ ساخته می شدند اما امروزه با ابزارهای برقی و مکانیکی کنده می شوند.
کتها معمولا مالکیت رسمی ندارند چون اصولا حفر آنها با آسیب به محیط زیست و تعدی به حریم رودخانه همراه است و به همین دلیل نیز مجوزی برای آنها از سوی مراجع رسمی صادر نمی شود.
کتها معمولا مالکیت رسمی ندارند چون اصولا حفر آنها با آسیب به محیط زیست و تعدی به حریم رودخانه همراه است و به همین دلیل نیز مجوزی برای آنها از سوی مراجع رسمی صادر نمی شود.

نسخهٔ ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۲

کت‌های دزفول در دل صخره‌های کنار رودخانه که از جنس سنگ کنگلومرا تشکیل شده‌اند، حفر شده اند و در گذشته اغلب برای فرار از گرمای طاقت‌فرسای تابستان مورد استفاده مردم بوده‌اند. با وجودی که استان خوزستان یکی از گرم ترین استان های کشور است اما در شمال این استان یعنی شهرستان دزفول، عبور رودخانه دز از وسط این شهر، تفریحگاه های متنوعی برای فصول گرم سال فراهم کرده که آن را از سایر شهرهای این استان متمایز می کند. کته ها در گذشته با ابزارهای ساده مثل تیشه و کلنگ ساخته می شدند اما امروزه با ابزارهای برقی و مکانیکی کنده می شوند. کتها معمولا مالکیت رسمی ندارند چون اصولا حفر آنها با آسیب به محیط زیست و تعدی به حریم رودخانه همراه است و به همین دلیل نیز مجوزی برای آنها از سوی مراجع رسمی صادر نمی شود.