اشکم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از دزفول ویکی
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱۰: خط ۱۰:


    * ''اشکم گون'' /eşkam gün/ به معنای کسی که شکمش فاحشه و بدکاره است کنایه از فرد بسیار شکمو است؛ معادل «دله شکم» در فارسی. ''گده گون'' هم می گویند.
    * ''اشکم گون'' /eşkam gün/ به معنای کسی که شکمش فاحشه و بدکاره است کنایه از فرد بسیار شکمو است؛ معادل «دله شکم» در فارسی. ''گده گون'' هم می گویند.
    * ''اشکم لنگ'' /eşkam long/ به معنای فرد شکمو است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نجاتعلی|نام= نصراله|کتاب= فرهنگ زبان و گویش دزفولی| ناشر= نجابت|سال= ۱۳۸۷|مکان= |شابک=}}</ref>
    * ''اشکم منسیر'' /eşkam mansir/ به معنای کسی که در خوردن امساک می کند.<ref>همان.</ref>
       
       
    * ''اشکم ناامید'' /eşkam nāoméd/ به معنای کسی که از خوردن سیر نمی شود.<ref>همان.</ref>


    | شعر =  
    | شعر =  
    خط ۲۱: خط ۲۷:


    [[رده:اعضای بدن]]
    [[رده:اعضای بدن]]
    ==پانویس==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۴

    اشکم /eşkam/ واژه ای است به معنای شکم. به آن گده و تلّه هم می گویند.

    اصطلاحات

    • مه اشکم قوین /mé eşkam qavin/ یعنی کسی که داخل شکمش کلفت و چاق باشد و آن کنایه از فرد نترس و کله خر است.
    • اشکم گون /eşkam gün/ به معنای کسی که شکمش فاحشه و بدکاره است کنایه از فرد بسیار شکمو است؛ معادل «دله شکم» در فارسی. گده گون هم می گویند.
    • اشکم لنگ /eşkam long/ به معنای فرد شکمو است.[۱]
    • اشکم منسیر /eşkam mansir/ به معنای کسی که در خوردن امساک می کند.[۲]
    • اشکم ناامید /eşkam nāoméd/ به معنای کسی که از خوردن سیر نمی شود.[۳]

    پانویس

    1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.
    2. همان.
    3. همان.