عزیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه ساز کتاب نجاتعلی | واژه= عزّیه | {{واژه ساز کتاب نجاتعلی | واژه= عزّیه | ||
| معنی = عزا. در مقام تعجب هم به صورت شبه جمله به کار می روند. | | معنی = عزا. در مقام تعجب هم به صورت شبه جمله به کار می روند. این کلمه از عربی وارد دزفولی شده است. | ||
| ضح = | | ضح = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
[[رده:واژگان عربی در دزفولی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۶
عزّیه /azziya'/ واژه ای است به معنای عزا. در مقام تعجب هم به صورت شبه جمله به کار می روند. این کلمه از عربی وارد دزفولی شده است.[۱]
اصطلاحات
- «عزیه با» /azziya ba'/ خراب بشود همه چیز.
- «عزیه برون» /azziya barun'/ مراسمی است که در آن اگر دو نفر همزمان در فامیل فوت کنند خانواده متوفی اول با جمعی به دیدن خانواده متوفی دوم می رود و بالعکس.
- «عزیه گرمه» /azziya' gárma'/ کنایه از مشکلات فراوان.
- «عزه (عزیه) گرات» /azzé gerāt'/ یعنی مصیبت تو را بگیرد.
- «عزی مه» /azzéma'/ یعنی بالا انصافت.
- «عزیه منه» /azzémana'/ یعنی چه قدر بی انصافی.
- عزیه به طور کلی در محاورات زنان برای اشاره غیرمستقیم به آلت تناسلی - چه زن و چه مرد - و پرهیز از سخن گفتن رکیک هم بکار می رود.
پانویس
- ↑ نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.