حوش: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب: خنثی‌سازی |
(←کاربرد) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حوش''' (/ḥowş/) واژه ای است به معنای خانه. هم به بنای خانه، هم محیط و هم حیاط خانه حوش گفته می شود. | '''حوش''' (/ḥowş/) واژه ای است به معنای خانه. هم به بنای خانه، هم محیط و هم حیاط خانه حوش گفته می شود. | ||
==ریشه یابی== | |||
بر خلاف تصور برخی «حوش» به house انگلیسی یا haus آلمانی ارتباطی ندارد و این واژه از عربی وارد دزفولی شده است. در المعجم الوسیط چنین آمده است: «حوش الدار= فناؤهاو شبه حظیره تحفظ فیه الشیاء و الدواب» از ریشه حاش الدواب - جمعها و ساقها - که به معنی حیاط خانه است و از باب اطلاق جزء بر کل معنای کلمات گسترش می یابد و بر کل خانه هم اطلاق می شود.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=عزیزی پور |نام= محمدرضا |کتاب= مجموعۀ مقالات سومین همایش بین‌المللی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی (گذشته و حال) - ریشه یابی برخی از واژه های گویش دزفولی (با محوریت واژگان عربی و کردی) | ناشر= دایره المعارف بزرگ اسلامی|سال=۱۳۹۷ |مکان=تهران |شابک=۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۲۰۷ }}</ref> | |||
==کاربرد== | |||
در ترانه معروف [[بیو بریمش]] می خوانیم: | |||
{{شعر}}{{ب|حوشمه رشو کنم| اتاقمه کنم فرش}} | |||
{{ب|ḥowşom-a raşow konom |otāqom-a konom farş}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==پانویس== | |||
[[رده: واژگان دزفولی]] | [[رده: واژگان دزفولی]] | ||
[[رده:واژگان عربی در دزفولی]] | |||
[[رده: معماری]] | [[رده: معماری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۶
حوش (/ḥowş/) واژه ای است به معنای خانه. هم به بنای خانه، هم محیط و هم حیاط خانه حوش گفته می شود.
ریشه یابی
بر خلاف تصور برخی «حوش» به house انگلیسی یا haus آلمانی ارتباطی ندارد و این واژه از عربی وارد دزفولی شده است. در المعجم الوسیط چنین آمده است: «حوش الدار= فناؤهاو شبه حظیره تحفظ فیه الشیاء و الدواب» از ریشه حاش الدواب - جمعها و ساقها - که به معنی حیاط خانه است و از باب اطلاق جزء بر کل معنای کلمات گسترش می یابد و بر کل خانه هم اطلاق می شود.[۱]
کاربرد
در ترانه معروف بیو بریمش می خوانیم:
| حوشمه رشو کنم | اتاقمه کنم فرش | |
| ḥowşom-a raşow konom | otāqom-a konom farş |
پانویس
- ↑ عزیزی پور، محمدرضا (۱۳۹۷). مجموعۀ مقالات سومین همایش بین‌المللی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی (گذشته و حال) - ریشه یابی برخی از واژه های گویش دزفولی (با محوریت واژگان عربی و کردی). تهران: دایره المعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۲۰۷.