توله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''توله''' یا | [[پرونده:توله.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|بوته های توله در صحرا<!--توضیح-->]] | ||
'''توله''' /tüla/ یا پنیرک گیاهی خودرو است که ریشه های آن آبدار، ساقه آن استوانه ای شکل و برگهای آن بزرگ و دارای دمبرگ است. معمولا در ابتدای فصل بهار و زمانی که هنوز خیلی تازه و ترد هستند از صحرا جمع آوری و در دسته یا کته های بزرگ به فروش می رسند. از توله برای پختن غذاهایی مثل [[حمیس توله]] استفاده می شود. | |||
{{ | ==خواص توله== | ||
خواص دارویی آن ، پنیرک حاوی موسیلاژ (لعاب نباتی) و ویتامین های A-B-C از برگ و گل این گیاه استفاده می شود، ضد سرفه و مرهم سینه است، خاصیت مسهل و نرم کننده دارد ، جوشانده آن برای عفونته ای مثانه و اسهال خونی و سرفه های شدید مفید و مؤثر است. برگ و ریشه پنیرک را اگر به شکل ضماد در آورید و روی دمل بگذارید فوراً سرباز می کند. خوردن دم کرده شاخه و برگ آن با شکر برای رفع خشونت صدا و یرقان و سوزش مجاری ادرار مفید است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://seeiran.ir/%d8%ad%d9%85%db%8c%d8%b3-%d8%aa%d9%88%d9%84%d9%87/ |عنوان= حمیس توله| ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref> | |||
==توله در ادبیات== | |||
مرحوم [[ملا محمدتقی ناهیدی]] سروده است: | |||
{{شعر}}{{ب|گل ختمی پنیرک توله|بق [[بنگون]] نوک [[سیخ چوله]]}}{{پایان شعر}} | |||
==اصطلاحات== | |||
به کسی که قوت و توان انجام کارهای ساده را نداشته باشد اصطلاحا می گویند ''مری او توله خورده'' یعنی انگار آب توله خورده. دلیلش هم شاید این باشد که آب توله کالری پایینی دارد. | |||
==پانویس== | |||
[[رده:گیاهان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۲
توله /tüla/ یا پنیرک گیاهی خودرو است که ریشه های آن آبدار، ساقه آن استوانه ای شکل و برگهای آن بزرگ و دارای دمبرگ است. معمولا در ابتدای فصل بهار و زمانی که هنوز خیلی تازه و ترد هستند از صحرا جمع آوری و در دسته یا کته های بزرگ به فروش می رسند. از توله برای پختن غذاهایی مثل حمیس توله استفاده می شود.
خواص توله
خواص دارویی آن ، پنیرک حاوی موسیلاژ (لعاب نباتی) و ویتامین های A-B-C از برگ و گل این گیاه استفاده می شود، ضد سرفه و مرهم سینه است، خاصیت مسهل و نرم کننده دارد ، جوشانده آن برای عفونته ای مثانه و اسهال خونی و سرفه های شدید مفید و مؤثر است. برگ و ریشه پنیرک را اگر به شکل ضماد در آورید و روی دمل بگذارید فوراً سرباز می کند. خوردن دم کرده شاخه و برگ آن با شکر برای رفع خشونت صدا و یرقان و سوزش مجاری ادرار مفید است.[۱]
توله در ادبیات
مرحوم ملا محمدتقی ناهیدی سروده است:
اصطلاحات
به کسی که قوت و توان انجام کارهای ساده را نداشته باشد اصطلاحا می گویند مری او توله خورده یعنی انگار آب توله خورده. دلیلش هم شاید این باشد که آب توله کالری پایینی دارد.