ملا محمدتقی ناهیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۵: خط ۱۵:
}}
}}


'''ملا محمد تقي ناهیدی دزفولی''' متخلص به ناهیدی، ناهید، ناهیدا و یا تقی از شاعران بنام دزفولی بوده است.
'''ملا محمد تقی ناهیدی دزفولی''' متخلص به ناهیدی، ناهید، ناهیدا و یا تقی از شاعران بنام دزفولی بوده است.


==زندگینامه==
==زندگینامه==
محمد تقي ناهیدی دزفولی فرزند اول ملا حسینقلی ناجی (روضه خوان) فرزند مرحوم ملا سلیمان بود و در سال ۱۲۶۰ هجری شمسی در دزفول متولد شد و در همین شهر نزد اساتید مکتبخانه و مدرسه های سنتی قدیم دزفول به فراگیری دروس متداول آن زمان پرداخت. او با آنکه قرآن مجید و نصاب الصّبیان را می خوانده از مکتب فراری بوده و عمویش او را ناچار به خواندن کتاب هزار و یک شب می کرده است. خواندن و نوشتن را آموخته بود که به شعر سرودن دل بست.   
محمد تقي ناهیدی دزفولی فرزند اول ملا حسینقلی ناجی (روضه خوان) نوه مرحوم ملا سلیمان بود و در سال ۱۲۶۰ هجری شمسی در دزفول متولد شد و در همین شهر نزد اساتید مکتبخانه و مدرسه های سنتی قدیم دزفول به فراگیری دروس متداول آن زمان پرداخت. او با آنکه قرآن مجید و نصاب الصّبیان را می خوانده از مکتب فراری بوده و عمویش او را ناچار به خواندن کتاب هزار و یک شب می کرده است. خواندن و نوشتن را آموخته بود که به شعر سرودن دل بست.   


او در سی ام تیرماه سال ۱۳۳۲ شمسی و در سن ۷۲ سالگی از دنيا رفت و در قبرستان [[نعل شکن]] در جنوب شرقی دزفول به خاک سپرده شد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://www.dezfoolnews.ir/fa/News/24377/|عنوان= شرح حال ناهیدی| ناشر = سایت صبح ملت نیوز |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref> محل سکونت  و زندگی ناهیدی در محله [[چولیون|چولیان]] بود .
او در سی ام تیرماه سال ۱۳۳۲ شمسی و در سن ۷۲ سالگی از دنيا رفت و در قبرستان [[نعل اشکن]] در جنوب شرقی دزفول به خاک سپرده شد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://www.dezfoolnews.ir/fa/News/24377/|عنوان= شرح حال ناهیدی| ناشر = سایت صبح ملت نیوز |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref> محل سکونت  و زندگی ناهیدی در محله [[چولیون|چولیان]] بود.


==سبک شاعری==
==سبک شاعری==
خط ۲۷: خط ۲۷:
طبع نقاد وقریحه شعری سر شار او از ابتدای جوانی به شکوفائی رسید و وجه ممیزه اشعارش ، استخدام و استفاده از لغات و اصطلاحات اصیل و کهن است که به کلام او زینت و ظرافت و زیبائی می بخشد به گونه ای که سجع و رقص واژگان ، در چیدمان این ساختمان شعری والا ، به خوبی مشهود است. او همواره با دیگر شعرای همشهری خود از قبیل میرزا ابوتراب  جَلی ، سید محمدنبی سیادت، ملا احمد گلابی، ملا عزیز مرغی زاده، ملا حسناک شوشتری و غیره در مدراوده و مناظره بوده است. تبحر و استادی ناهیدی در سرودن اشعار طنز محلی است، لیکن سروده هایی در مدح و منقبت خاندان عصمت و طهارت و رثای شهدای کربلا نیز دارد که این اشعار همواره مورد اقبال منبریون و گرمی بخش مجالس سوگواری بوده است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://mejry.com/Home/Article/89/|عنوان=ناهیدی شاعر ممتاز دزفولی | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref>   
طبع نقاد وقریحه شعری سر شار او از ابتدای جوانی به شکوفائی رسید و وجه ممیزه اشعارش ، استخدام و استفاده از لغات و اصطلاحات اصیل و کهن است که به کلام او زینت و ظرافت و زیبائی می بخشد به گونه ای که سجع و رقص واژگان ، در چیدمان این ساختمان شعری والا ، به خوبی مشهود است. او همواره با دیگر شعرای همشهری خود از قبیل میرزا ابوتراب  جَلی ، سید محمدنبی سیادت، ملا احمد گلابی، ملا عزیز مرغی زاده، ملا حسناک شوشتری و غیره در مدراوده و مناظره بوده است. تبحر و استادی ناهیدی در سرودن اشعار طنز محلی است، لیکن سروده هایی در مدح و منقبت خاندان عصمت و طهارت و رثای شهدای کربلا نیز دارد که این اشعار همواره مورد اقبال منبریون و گرمی بخش مجالس سوگواری بوده است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://mejry.com/Home/Article/89/|عنوان=ناهیدی شاعر ممتاز دزفولی | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref>   


ناهیدی به رسم دیگر شاعران دوره قاجاریه، که گاه در حوزه تکلف و تصنع محافل ادبی زمان خویش وارد شده و در زمینه اشعار تفننی نیز همچون اشعار بی نقطه ، اخوانیات و ... طبع آزمایی کرده است. جثه ای کوچک، اندامی ریز، بیانی تند و صریح، زندگانی سراسر فقر توأم با مشقت و سختی، خالق طنزی گزنده، صراحت لهجه، طرح و بیان مسایل اجتماعی دوران خویش در انواع قالب های شعری، از ویژگی های این شاعر دزفولی است. استادی و زبردستی ناهیدی در انتخاب واژه ها و وزن های مختلف شعری ، درخور توجه است. اگر او نبود ، شاید تاکنون بسیاری از واژه های اصیل دزفولی در غبار زمان محو شده بود .وی از آهنگ و موسیقی شعری و دستگاه های ایرانی بویژه حوزه مرثیه سرایی ، آشنایی کامل داشته و در این رهگذر بهره کافی برده است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://prochista1996.blogfa.com/post/9 |عنوان=محمد تقي ناهیدی دزفولی  | ناشر =دست نوشته ها و نوسروده های فائزه کثیری  |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref>
ناهیدی به رسم دیگر شاعران دوره قاجاریه ، گاه در حوزه تکلف و تصنع محافل ادبی زمان خویش وارد شده و در زمینه اشعار تفننی نیز همچون اشعار بی نقطه ، اخوانیات و ... طبع آزمایی کرده است. جثه ای کوچک، اندامی ریز، بیانی تند و صریح، زندگانی سراسر فقر توأم با مشقت و سختی، خالق طنزی گزنده، صراحت لهجه، طرح و بیان مسایل اجتماعی دوران خویش در انواع قالب های شعری، از ویژگی های این شاعر دزفولی است. استادی و زبردستی ناهیدی در انتخاب واژه ها و وزن های مختلف شعری ، درخور توجه است. اگر او نبود ، شاید تاکنون بسیاری از واژه های اصیل دزفولی در غبار زمان محو شده بود .وی از آهنگ و موسیقی شعری و دستگاه های ایرانی بویژه حوزه مرثیه سرایی ، آشنایی کامل داشته و در این رهگذر بهره کافی برده است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://prochista1996.blogfa.com/post/9 |عنوان=محمد تقي ناهیدی دزفولی  | ناشر =دست نوشته ها و نوسروده های فائزه کثیری  |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref>


==آثار==
==آثار==
خط ۳۷: خط ۳۷:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|۱  هم مَه رمضون اُومَّه،قَدِ روزه زَنِسُّوم| لِف مَه که گِرَه ،اَی مَهِ جامُندَه ، گِرِسُّم }}
{{ب|۱  هم مَه رمضون [[اومین|اُومَّه]]،قَدِ روزه زَنِسُّوم| لِف مَه که گِرَه ،اَی مَهِ جامُندَه ، گِرِسُّم }}
{{ب|۲  قرص روزه گِرُفت، بِیخِ گُلیمَه،که یواشی|اَ رفتنِ صـحرا وو قَپـِی غَــلَه بِـیـسُّــم}}
{{ب|۲  قرص روزه گِرُفت، بِیخِ گُلیمَه،که یواشی|اَ رفتنِ صـحرا وو قَپـِی غَــلَه بِـیـسُّــم}}
{{ب|۳  روز ، اَغْذَه درازه که مَری،بَند گِحیفَه|اَی روز دراز چی خرِرِنج ف زِی یَه هِرِسُّم}}
{{ب|۳  روز ، اَغْذَه درازه که مَری،بَند گِحیفَه|اَی روز دراز چی خرِرِنج ف زِی یَه هِرِسُّم}}
{{ب|۴  شو اوّل افطار،اَچَن،خَورْدُمَه پَتی ،اُو|گِنْدام ، گُشِسِّنْ ، اَ هَفَش جا ، [[ترقنیدن|تِرَقِسُم]]}}
{{ب|۴  شو اوّل افطار،اَچَن،خَورْدُمَه پَتی ،اُو|گِنْدام ، گُشِسِّنْ ، اَ هَفَش جا ، [[ترقنیدن|تِرَقِسُم]]}}
{{ب|۵  کیفُم بِدسُم ،روز بِه خِرُم هَرچِی که بینُم|            اَ رَفتْ وشُدامُون ، سی خِرید ، لِیوَه بِیسُم}}
{{ب|۵  کیفُم بِدسُم ،روز بِه خِرُم هَرچِی که بینُم|            اَ رَفتْ وشُدامُون ، سی خِرید ، لِیوَه بِیسُم}}
{{ب|۶  دوش ،چارکِ نیم، ماس اَ مَندَل ، مو خِریدُم|            زَنْدُم کِلِکِی ،یَکِتَه ، کُلْمَکْمَه ، مو لِسُّم}}
{{ب|۶  دوش ،چارکِ نیم، ماس اَ مَندَل ، مو خِریدُم|            زَنْدُم کِلِکِی ،یَکِتَه ، [[کلمک|کُلْمَکْمَه]] ، مو لِسُّم}}
{{ب|۷  رَفتُم که خِرُم بَحْتیَه ، اَوْ سِی اَبولی هم|            ده جا سر رَه ، اَ دَس تُشْنی مو نِشِسُّم}}
{{ب|۷  رَفتُم که خِرُم بَحْتیَه ، اَوْ سِی اَبولی هم|            ده جا سر رَه ، اَ دَس تُشْنی مو نِشِسُّم}}
{{ب|۸  ضَحْف اُومَه سیُم ، کُل رَگام یَکْتَه گُشِسِّن|            هَرچِی خُومَه دام تَکیَه ، آخیرِش سُلُقِسُّم}}
{{ب|۸  ضَحْف اُومَه سیُم ، کُل رَگام یَکْتَه گُشِسِّن|            هَرچِی خُومَه دام تَکیَه ، آخیرِش سُلُقِسُّم}}
{{ب|۹  صَحنُم به زِمین خَورد ، بِیس صَحْنِکَه ، دَه قَل|            مِنجا تَلبـا ، چِی خـودِ عِیســا مــو چُــکِسُّــم}}
{{ب|۹  صَحنُم به زِمین خَورد ، بِیس صَحْنِکَه ، دَه قَل|            مِنجا [[تلب|تَلبـا]] ، چِی خـودِ عِیســا مــو چُــکِسُّــم}}
{{ب|۱۰ نَمْ،اَی مَه بَعد مُنده،کُجا مو سَر دِرارُوم|            اَی روزه گِرُفتن ، دِگه والله، مو هِرِسُّم}}
{{ب|۱۰ نَمْ،اَی مَه بَعد مُنده،کُجا مو سَر دِرارُوم|            اَی روزه گِرُفتن ، دِگه والله، مو هِرِسُّم}}
{{ب|۱۱ وازه ، آ مناجاتِ رجب ، پا قُلِ دولو|دَه گز لِفِ ، وَقِی ، اَ سر جا مو پِرِسُّم}}
{{ب|۱۱ وازه ، آ مناجاتِ رجب ، پا قُلِ دولو|دَه گز لِفِ ، وَقِی ، اَ سر جا مو پِرِسُّم}}
{{ب|۱۲ اَغْذر،حپ تپ کورد،به مناجات که اَجا،او|            زَند  وَزَه به مِی گُش گُلیُم ، خَفَّه بِیسُّم  }}
{{ب|۱۲ اَغْذر،حپ تپ کورد،به مناجات که اَجا،او|            زَند  وَزَه به مِی گُش گُلیُم ، خَفَّه بِیسُّم  }}
{{ب|۱۳ بَس رو رِیَه قی زَنْد،چِه گُمِت یَکْتَه اَ لَرزه|            چِرْپِی اَشدوم اومَه ، دِگَه ، زَلَمَه بِسُّم}}
{{ب|۱۳ بَس رو رِیَه قی زَنْد،چِه گُمِت یَکْتَه اَ لَرزه|            چِرْپِی اَشدوم اومَه ، دِگَه ، زَلَمَه بِسُّم}}
{{ب|۱۴ آخِر چه گُمِتْ ، اَغْذَه زَه قی ، تا اَسَرِ تخت|            گِمْبَم به زِمین اومَه ، تو میری قَلَپِسُّم}}
{{ب|۱۴ آخِر چه گُمِتْ ، اَغْذَه زَه قی ، تا اَسَرِ تخت|            [[گمبه|گِمْبَم]] به زِمین اومَه ، تو میری قَلَپِسُّم}}
{{ب|۱۵ گِیوامه گِرِفتُم ، اَ صداش ، زِیرِ کِلُم قُرص|            اَ بون ، به دوپِلّی ، سی شَوادونِکَه جِسُّم}}
{{ب|۱۵ گِیوامه گِرِفتُم ، اَ صداش ، زِیرِ کِلُم قُرص|            اَ بون ، به دوپِلّی ، سی شَوادونِکَه جِسُّم}}
{{ب|۱۶ رَفتُم به شَوادون و گِرِفتُم رَهِ تاله|      چِی گربه به تَه تال ، یواشی مو تَپِسُّم}}
{{ب|۱۶ رَفتُم به شَوادون و گِرِفتُم رَهِ تاله|      چِی گربه به تَه [[تال]] ، یواشی مو تَپِسُّم}}
{{ب|۱۷ بعدش ، سی اَزون،پی حَپِلون، دونه گُشیدِش|          لِف حوشِ خَلَگناز ، اَ بُنگِــش مو رُمِـسـم}}
{{ب|۱۷ بعدش ، سی اَزون،پی حَپِلون، دونه گُشیدِش|          لِف حوشِ خَلَگناز ، اَ [[بنگشت|بُنگِــش]] مو رُمِـسـم}}
{{ب|۱۸ وَندُم مو، بِزون ، یَکْتَه اَزونَه، اَ اَزونِش|          وارَس اَ اَزونش ، به شَوَق هَرچِی لِرِسُّم}}
{{ب|۱۸ وَندُم مو، بِزون ، یَکْتَه اَزونَه، اَ اَزونِش|          وارَس اَ اَزونش ، به شَوَق هَرچِی لِرِسُّم}}
{{ب|۱۹ دیدُم شَوَقی نِی ، اَ بَغَل ساعته دیدُم|          یَه ساعتِ نیم بعدَه ازونش مو نِشِسُّم}}
{{ب|۱۹ دیدُم شَوَقی نِی ، اَ بَغَل ساعته دیدُم|          یَه ساعتِ نیم بعدَه ازونش مو نِشِسُّم}}
{{ب|۲۰ اوسون زِلِ خرکُش دِگه زَنْد، خونَه نَمُندُم|          مینِ [[موتور بس|موتورِ بَس]] ، لِف لِیْلِی مو سُـلِسُـّم}}
{{ب|۲۰ اوسون زِلِ خرکُش دِگه زَنْد، خونَه نَمُندُم|          مینِ [[موتور بس|موتورِ بَس]] ، لِف [[لیله|لِیْلِی]] مو سُـلِسُـّم}}
{{ب|۲۱ وا ای هَمَه گَرما ف رَه اَهوازَه گِرُفتُم|          اونجون چه رسیدُم ،دِگَه ،آسودَه بِیسُّم}}
{{ب|۲۱ وا ای هَمَه گَرما ف رَه اَهوازَه گِرُفتُم|          اونجون چه رسیدُم ،دِگَه ،آسودَه بِیسُّم}}
{{ب|۲۲ ناهیدی بَسَه، مشتی فِلون،بَدِش مِیایَه|          دیدی ، که اَخیرش مو چطور ، گُلَشَه،رِسُّم؟}}
{{ب|۲۲ ناهیدی بَسَه، مشتی فِلون،بَدِش مِیایَه|          دیدی ، که اَخیرش مو چطور ، گُلَشَه،[[رسن|رِسُّم]]؟}}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۱۳۷: خط ۱۳۷:


==پانویس==
==پانویس==
[[رده:افراد مشهور]]
[[رده:درگذشتگان]]
[[رده:شعر]]