آسسن

آسسّن /āsessan/ واژه ای است مصدری به معنای رها شدن و آسوده شدن.

صرف فعل

تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد:

‎

صرف دزفولی
بن واژه			آسسّن
بن ماضی			آسسّ
بن مضارع			آس
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
ماضی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	آسسُّم	آسسّی	آسسّ	آسسِّیم	آسسِّی	آسسِّن
	استمراری	بِـآسسُّم	بِـآسسّی	بِـآسسّ	بِـآسسِّیم	بِـآسسِّی	بِـآسسِّن
	نقلی	آسسُّمَه	آسسّیَه	آسسَّس/آسسَّه	آسسِّیمَه	آسسِّیَه	آسسِّنَه
	بعید	آسسَّه‌بیدُم	آسسَّه‌بیدی	آسسَّه‌بید	آسسَّه‌بیدِیم	آسسَّه‌بیدِی	آسسَّه‌بیدِن
	التزامی (کاش/تردید)	آسسّه‌بُووُم	آسسّه‌بویی	آسسّه‌بووَه	آسسّه‌بووِیم	آسسّه‌بووِی	آسسّه‌بووِن
	التزامی نوع دیگر (کاش/باید)	آسسُّمِه	آسسّیِه	آسسِّه	آسسِّیمِه	آسسِّیِه	آسسِّنِه
	مستمر	داشتُم بآسسُّم	دوشتی بآسسّی	داشت بآسسّ	داشتِیم بآسسِّیم	داشتِی بآسسِّی	داشتِن بآسسِّن
مضارع		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	آسُم	آسی	آسَه	آسِیم	آسِی	آسِن
	اخباری	بآسُم	بآسی	بآسَه	بآسِیم	بآسِی	بآسِن
	مستمر	دارم بآسُم	دوری بآسی	دارَه بآسَه	دارِیم بآسِیم	دارِی بآسِی	دارِن بآسِن
	التزامی	آسُم	آسی	آسَه	آسِیم	آسِی	آسِن
دعایی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
		آسایام	آسویی	آسا	آسائیم	آسایِه	آسان
دستوری		-	تو (تُ)	-		شما (شُمون)	-
	امر		آس / آساد			آسِی
	نهی		مَآس / مَآساد			مَآسِی