فمیدن

فمیدن /fáhmidan/ واژه ای است مصدری، به معنای فهمیدن و شنیدن به کار می رود. از آنجا که مصدر شنیدن و مشتقات آن مثل شنفتن در دزفولی به کار نمی رود از فهمیدن به معنای شنیدن استفاده می شود. در تلفظ این کلمه صدای هـ به صورت خفیف شنیده می شود.

ضرب المثل ها

• تندی مگو تحلی مَفم /tondi magü taḥli mafáhm/ به معنی حرف تندی به کسی نزن که در جواب سخن تلخی از او نشنوی.

صرف فعل

تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد:

‎

صرف دزفولی
بن واژه			فمیدن
بن ماضی			فمید
بن مضارع			فم
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
ماضی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	فمیدُم	فمیدی	فمید	فمیدِیم	فمیدِی	فمیدِن
	استمراری	بِـفمیدُم	بِـفمیدی	بِـفمید	بِـفمیدِیم	بِـفمیدِی	بِـفمیدِن
	نقلی	فمیدُمَه	فمیدیَه	فمیدَس/فمیدَه	فمیدِیمَه	فمیدِیَه	فمیدِنَه
	بعید	فمیدَه‌بیدُم	فمیدَه‌بیدی	فمیدَه‌بید	فمیدَه‌بیدِیم	فمیدَه‌بیدِی	فمیدَه‌بیدِن
	التزامی (کاش/تردید)	فمیده‌بُووُم	فمیده‌بویی	فمیده‌بووَه	فمیده‌بووِیم	فمیده‌بووِی	فمیده‌بووِن
	التزامی نوع دیگر (کاش/باید)	فمیدُمِه	فمیدیِه	فمیدِه	فمیدِیمِه	فمیدِیِه	فمیدِنِه
	مستمر	داشتُم بفمیدُم	دوشتی بفمیدی	داشت بفمید	داشتِیم بفمیدِیم	داشتِی بفمیدِی	داشتِن بفمیدِن
مضارع		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	فمُم	فمی	فمَه	فمِیم	فمِی	فمِن
	اخباری	بفمُم	بفمی	بفمَه	بفمِیم	بفمِی	بفمِن
	مستمر	دارم بفمُم	دوری بفمی	دارَه بفمَه	دارِیم بفمِیم	دارِی بفمِی	دارِن بفمِن
	التزامی	فمُم	فمی	فمَه	فمِیم	فمِی	فمِن
دعایی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
		فمایام	فمویی	فما	فمائیم	فمایِه	فمان
دستوری		-	تو (تُ)	-		شما (شُمون)	-
	امر		فم / فماد			فمِی
	نهی		مَفم / مَفماد			مَفمِی

‎

صرف دزفولی با فونتیک
بن واژه			fáhmidan
بن ماضی			fáhmid
بن مضارع			fáhm
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
ماضی		من (mo)	تو (to)	او/آن (ü/üwān)	ما (omün)	شما (şomün)	آنها/ایشان (uşün)
	ساده	fáhmidom	fáhmidi	fáhmid	fáhmidém	fáhmidé	fáhmiden
	استمراری	befáhmidom	befáhmidi	befáhmid	befáhmidém	befáhmidé	befáhmiden
	نقلی	fáhmidoma	fáhmidiya	fáhmidas/fáhmida	fáhmidéma	fáhmidéya	fáhmidena
	بعید	fáhmidah bidom	fáhmidah bidi	fáhmidah bid	fáhmidah bidém	fáhmidah bidé	fáhmidah biden
	التزامی (کاش/تردید)	fáhmidah buwom	fáhmidah bui	fáhmidah buwa	fáhmidah buwém	fáhmidah buwé	fáhmidah buwen
	التزامی نوع دیگر (کاش/باید)	fáhmidomé	fáhmidié	fáhmidé	fáhmidémé	fáhmidéyé	fáhmidené
	مستمر	dāştom befáhmidom	dowşti befáhmidi	dāşt befáhmid	dāştém befáhmidém	dāşté befáhmidé	dāşten befáhmiden
مضارع		من (mo)	تو (to)	او/آن (u/üān)	ما (omün)	شما (şomün)	آنها/ایشان (uşün)
	ساده	fáhmom	fáhmi	fáhma	fáhmém	fáhmé	fáhmen
	اخباری	befáhmom	befáhmi	befáhma	befáhmém	befáhmé	befáhmen
	مستمر	dārom befáhmom	dowri befáhmi	dāra befáhmَa	dārém befáhmém	dāré befáhmé	dāren befáhmen
	التزامی	fáhmom	fáhmi	fáhma	fáhmém	fáhmé	fáhmen
دعایی		من (mo)	تو (to)	او/آن (ü/üwān)	ما (omün)	شما (şomün)	آنها/ایشان (uşün)
		fáhmāyām	fáhmoi	fáhmā	fáhmāyém	fáhmāyé	fáhmān
دستوری		-	تو (to)	-		شما (şomün)	-
	امر		fáhm			fáhmé
	نهی		mafáhm			mafáhmé