بیو بریمش: تفاوت میان نسخهها
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|حُوشومَه | {{ب|حُوشومَه رشو کنم، اُتاقُمَه، کنم فَرش | ||
| | | | ||
مِهمونی گِرُفتُمَه سمووَر زنم تَش}} | مِهمونی گِرُفتُمَه سمووَر زنم تَش}} | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
{{ب|هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون | {{ب|هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون | ||
| | | | ||
هَمنه خَرج تو کردم سَر | هَمنه خَرج تو کردم سَر قباله ی حَمُوم}} | ||
{{ب| | {{ب| | ||
hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün | hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün | ||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|بیو بَرَيْمِشْ بِيو بريمِشِ تا | {{ب|بیو بَرَيْمِشْ بِيو بريمِشِ تا کُنارا مومه زَد | ||
| | | | ||
هَمَُموْنْ دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد}} | هَمَُموْنْ دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد}} | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard | hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard | ||
| | | | ||
biow barémeş biow barémeş | biow barémeş biow barémeş tā konārā mümazád | ||
}} | }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
'''معنی''': بیا او را تا درختان کنار ''مومه زد'' /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه ما چسبیده باشد. | '''معنی''': بیا او را تا درختان [[کنار]] ''مومه زد'' /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه ما چسبیده باشد. | ||
[[رده:موسیقی محلی دزفول]] | [[رده:موسیقی محلی دزفول]] |
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۵
بیو بریمش /biow barémeş/ ترانه ای قدیمی است که معمولا در مراسم های عروسی و شادمانی نواخته و خوانده می شود. این ترانه در ردیف موسیقی سنتی ایران در دستگاه همایون و گوشه شوشتری قرار می گیرد. اجرای استودیویی این آهنگ نخستین بار توسط نعمت آغاسی و استقبال زیاد از آن باعث شد تا در سال های اخیر هنرمندان و گروه های موسیقی گوناگونی اقدام به تنظیم و بازخوانی آن کنند.
بازخوانی ها
افراد و گروه های زیر آهنگ «بیو بریمش» را اجرا کرده اند:
- نعمت آغاسی
- مانده میوه چی
- پری عیسی زاده
- گروه رستاک
اقتباس ها
- معین، ترانه «ترمه و اطلس»
- صادق آهنگران، نوحه «ای شهیدان به خون غلطان خوزستان درود»
متن ترانه
بیُو بَرِیمِش بیُو بَرِیمِش تا نَکَنده چارِشَه | جورابِ ساقَه بُلَندِی عَوَضِه دُلاقِشَه | |
biow barémeş biow barémeş tā nakanda çāreş-a |
jurāb-e sāqa bolánd-é avaz-e dollāqesh-a |
معنی: بیا تا چادرش را از سرش نکنده ببریمش (منظور آوردن عروس در شب عروسی است) چون به جای دلاق (شلوار)، جوراب ساقه بلند به پا دارد.
ار خدا نصرت دهه عروسه آروم حوشم | ورقه طلا گرم بر سر سمب کوشم | |
ár xodā nosrat dahá árüs-a ārom ḥowşom |
varaq-é telā gerom bár sar-e somb-e kowşom |
معنی: اگر خدا توفیق دهد و عروسم را به خانه بیاورم، پاشنه کفشم را طلا می گیرم!
مارِ دوما، مارِ دوما، دَسِت نَبینه بَلا | جومَه دومانَه تو دُختی زَندیش دُکمه ی طِلا | |
jüm-é dümā-na to doxti zāndieş dokm-é telā |
mār-e dümā mār-e dümā dast nabina balā |
معنی: دستت بلا نبیند ای مادر داماد که پیراهن داماد را با دکمه طلایی دوختی.
حُوشومَه رشو کنم، اُتاقُمَه، کنم فَرش | مِهمونی گِرُفتُمَه سمووَر زنم تَش | |
méhmün-é geroftoma samowvara zanom taş |
ḥowşom-a raşow konom otāqom-a konom farş |
معنی: حیاط خانه را آب پاشی کنم و فرشی در اتاقم بیاندازم. سماور را هم آتش کنم که مهمان دارم.
هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون | هَمنه خَرج تو کردم سَر قباله ی حَمُوم | |
hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün |
hama-na xárj-e to kowrdom sar-e qábāl-é ḥamüm |
معنی: هر چیزی که دارم مال توست هیچ تردیدی ندارم چرا که دیگر همه اموالم را بابت مخارج حمام عروسی خرج کردم (در واقع دیگر چیزی ندارم!).
پُلَ بندی پُل بندی، پِیِ مَفتیلا طِلا | هَر کُجا دووما گُذَردَه، مُشَلا نُومِ خُدا | |
hár kojā dümā gozárda moşalā nüm-e xodā |
powla bándé powla bándé pé-ye máftilā telā |
معنی: پل را با مفتولهای طلایی ببندید (گویا مربوط به زمانی است که بخش میانی پل قدیم هنوز ویرانه بوده است) . از هر جا که داماد بگذرد ماشاء الله بگویید.
دو بِرار خودُم دارُم دو یخدون مکنزی | سَرِشونَه وَر دارُم، پوشُم حریر فِرَنگی | |
sareşün-a várdārom puşom ḥarir farāngi |
do berār dārom xodom do yaxdün-e makánzi |
معنی: دو تا برادر دارم که مثل یخدان مکنزی سرد و بی رمق هستند. سرشان را بر میدارم و حریر فرنگی می پوشم. (منظور این است که تهدید را به فرصت تبدیل می کنم!)
بیو بَرَيْمِشْ بِيو بريمِشِ تا کُنارا مومه زَد | هَمَُموْنْ دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد | |
hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard |
biow barémeş biow barémeş tā konārā mümazád |
معنی: بیا او را تا درختان کنار مومه زد /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه ما چسبیده باشد.