نمایش مبدأ برای بیو بریمش

'''بیو بریمش''' /biow barémeş/ ترانه ای قدیمی است که معمولا در مراسم های عروسی و شادمانی نواخته و خوانده می شود. این ترانه در ردیف موسیقی سنتی ایران در دستگاه همایون و گوشه شوشتری قرار می گیرد. اجرای استودیویی این آهنگ نخستین بار توسط نعمت آغاسی و استقبال زیاد از آن باعث شد تا در سال های اخیر هنرمندان و گروه های موسیقی گوناگونی اقدام به تنظیم و بازخوانی آن کنند.

==بازخوانی ها==
افراد و گروه های زیر آهنگ «بیو بریمش» را اجرا کرده اند:
* [[نعمت آغاسی]]
* [[منده|مانده میوه چی]]
* [[پری عیسی زاده]]
* گروه رستاک

==اقتباس ها==
* معین، ترانه «ترمه و اطلس»
* [[صادق آهنگران]]، نوحه «ای شهیدان به خون غلطان خوزستان درود»


==متن ترانه==
{{شعر}}
{{ب|بیُو بَرِیمِش بیُو بَرِیمِش تا نَکَنده چارِشَه
|
جورابِ ساقَه بُلَندِی عَوَضِه دُلاقِشَه}}
{{ب|
biow barémeş biow barémeş tā nakanda çāreş-a
|
jurāb-e sāqa bolánd-é avaz-e dollāqesh-a
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا تا چادرش را از سرش نکنده ببریمش (منظور آوردن عروس در شب عروسی است) چون به جای [[دلاق]] (شلوار)، جوراب ساقه بلند به پا دارد.


{{شعر}}
{{ب|ار خدا نصرت دهه عروسه آروم حوشم
|
ورقه طلا گرم بر سر سمب کوشم}}
{{ب| 
ár xodā nosrat dahá árüs-a ārom ḥowşom
|
varaq-é telā gerom bár sar-e somb-e kowşom
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': اگر خدا توفیق دهد و عروسم را به خانه بیاورم، پاشنه کفشم را طلا می گیرم!


{{شعر}}
{{ب|مارِ دوما، مارِ دوما، دَسِت نَبینه بَلا
|
جومَه دومانَه تو دُختی زَندیش دُکمه ی طِلا}}
{{ب| 
jüm-é dümā-na to doxti zāndieş dokm-é telā|
mār-e dümā mār-e dümā dast nabina balā
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': دستت بلا نبیند ای مادر داماد که پیراهن داماد را با دکمه طلایی دوختی.


{{شعر}}
{{ب|حُوشومَه رشُو کنم، اُتاقُمَه، کنم فَرش
|
مِهمونی گِرُفتُمَه سمووَر زنم تَش}}
{{ب|
méhmün-é geroftoma samowvara zanom taş
|
ḥowşom-a raşow konom otāqom-a konom farş
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': حیاط خانه را آب پاشی کنم و فرشی در اتاقم بیاندازم. سماور را هم آتش کنم که مهمان دارم.


{{شعر}}
{{ب|هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون
|
هَمنه خَرج تو کردم سَر قِباٰله ی حَمُوم}}
{{ب|
hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün
|
hama-na xárj-e to kowrdom sar-e qábāl-é ḥamüm
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': هر چیزی که دارم مال توست هیچ تردیدی ندارم چرا که دیگر همه اموالم را بابت مخارج حمام عروسی خرج کردم (در واقع دیگر چیزی ندارم!).


{{شعر}}
{{ب|پُلَ بندی پُل بندی، پِیِ مَفتیلا طِلا
|
هَر کُجا دووما گُذَردَه، مُشَلا نُومِ خُدا}}
{{ب|
hár kojā dümā gozárda moşalā nüm-e xodā|
powla bándé powla bándé pé-ye máftilā telā
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': پل را با مفتولهای طلایی ببندید (گویا مربوط به زمانی است که بخش میانی پل قدیم هنوز ویرانه بوده است) . از هر جا که داماد بگذرد ماشاء الله بگویید.


{{شعر}}
{{ب|دو بِرار خودُم دارُم دو یخدون مکنزی
|
سَرِشونَه وَر دارُم، پوشُم حریر فِرَنگی}}
{{ب|
sareşün-a várdārom puşom ḥarir farāngi|
do berār dārom xodom do yaxdün-e makánzi
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': دو تا برادر دارم که مثل یخدان مکنزی سرد و بی رمق هستند. سرشان را بر میدارم و حریر فرنگی می پوشم. (منظور این است که تهدید را به فرصت تبدیل می کنم!)


{{شعر}}
{{ب|بیو بَرَيْمِشْ بِيو بريمِشِ تا کِنارا مومه زَد
|
هَمَُموْنْ دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد}}
{{ب|
hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard
|
biow barémeş biow barémeş tākonāra mümazád
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا او را تا درختان کنار ''مومه زد'' /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه مانچسبیده باشد.



[[رده:موسیقی محلی دزفول]]