آب دوری /āb dowri/ واژه ای است مصدری به معنای مضیف و محل تشریف و میهمانی.[۱] {{{ضح}}}


صرف فعل

تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد:

اصطلاحات

  • به قاطری گفته می شود که وسایل مالک یا ارباب را به روستا می برد در حالی که خود مالک با اسب حرکت می کند.

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.